با توجه به اهميت ثبت حوادث تاريخي بر اساس زمان وقوع آن‌ها (chronology) به عنوان متداول‌ترين شيوه ثبت وقايع تاريخي براي به حداقل رساندن نفوذ تحليل و تفسير در تاريخ‌نگاري، در بخش‌هاي قبل در خصوص بيان تاريخچه حقوق اساسي جمهوري اسلامي ايران به ترتيب وقوع حوادث در بستر زمان به موضوع شوراي سلطنت و تشكيل شوراي انقلاب پرداخته شد. در ادامه تاريخچه حقوق اساسي جمهوري اسلامي ايران متناسب با رويدادهاي انقلاب اسلامي به موضوع دولت موقت از آغاز تا فرجام آن پرداخته مي‌شود و در ضمن آن برخي از مهمترين وقايع اين دوره به اجمال بيان مي‌گردد تا در فصل‌هاي بعد به برخي از آنها به صورت مبسوط پرداخته شود. هدف از بيان اين تاريخچه توجه به سير تشكيل اساسي‌ترين نهادهاي دوره گذار در جمهوري اسلامي مي‌باشد.
به طور قطع فرايند انقلاب اسلامي ايران همچون ديگر انقلاب‌ها با سرنگوني رژيم پيشين يا نظام مستقر پايان نيافته و پيروزي جنبش انقلابي و سقوط رژيم پيشين تنها بخشي از فرايند انقلاب اسلامي محسوب مي‌گردد. چه آنكه مراحل جدي‌تر انقلاب كه مربوط به گذار از نظم قديم به نظم جديد است، بعد از پيروزي جنبش انقلابي و سقوط نظام مستقر آغاز مي‌شود. به همين جهت و با توجه به اين واقعيت كه انقلاب اسلامي ايران همچون ساير انقلاب‌ها بعد از دستيابي به پيروزي، بيش از هر چيز با خطر هرج و مرج و بي‌دولتي روبرو خواهد شد، از مهمترين موضوعاتي كه در دستور كار اعضاي شوراي انقلاب اسلامي و برخي انقلابيون در اين برهه از فرايند انقلاب اسلامي قرار مي‌گيرد، نحوه تعيين دولت موقت براي اداره امور اجرايي و نظم و نسق بخشيدن به امور مملكت مي‌باشد. براي اين مقصود مباحث و پيشنهادات فراواني پيرامون نحوه تعامل با دولت فعلي و يا جايگزيني آن تا زمان تأسيس نهاد‌هاي اساسي و مبتني بر رأي مردم مطرح مي‌شود.